Szczęśliwy jak łosoś

Zawsze myślałam, że z charakteru jestem Australijczykiem. Ich no worries bardzo do mnie przemawia, zawsze mi się podobało i z chęcią to stosuję w swoim polskim życiu, oczywiście w miarę możliwości. Ale okazuje się, że chyba jednak jestem Norwegiem. Anna Kurek swoją książką Szczęśliwy jak łosoś zachwyciła mnie bardzo i tak jak do tej pory nie myślałam intensywnie o Skandynawii, tak teraz zaczęłam się zastanawiać nad tym, kiedy tam pojechać. Pomiędzy mój tekst wklejam Wam fragmenty książki, które mnie szczególnie zadziwiły i spowodowały, że coraz bardziej przekonywałam się, że mój charakter jest bardzo norweski!

Anna Kurek jest lektorką i tłumaczką języka norweskiego, wielbicielką Norwegii oraz autorką bloga Norwegolożka. Jeśli interesuje Was ten kawałek świata, to jej blog jest miejscem, do którego chcecie zajrzeć. A książkę Szczęśliwy jak łosoś niech przeczyta każdy. Mnie Norwegia do tej pory interesowała przelotnie, bardziej od ludzi ciekawiła mnie przyroda, polarne powiązania kraju i skandynawski fenomen kryminałów. Nad charakterem Norwegów nie zastanawiałam się, nie myślałam o współczesnej kulturze czy życiu, choć kilka książek już na ten temat przeczytałam. Książka Anny Kurek zachwyciła mnie tym, że idealnie mieści się pomiędzy literaturą naukową i popularnonaukową na temat danego kraju a literaturą subiektywną i podróżniczą. Dla czytelników najciekawsze jest to, że Anna Kurek pisze z perspektywy obcokrajowca, który jednak rozumie więcej niż zwykły turysta. Poznajemy norweską rzeczywistość w całej okazałości, autorka doskonale nam tłumaczy jej zawiłości, pokazuje co z czego wynika i dlaczego jest tak, a nie inaczej. Ale będąc Polką widzi też wiele absurdów, dziwnych rzeczy, niezrozumiałych, innych, o których pisze. Rozprawia się z mitami, ze stereotypami, porównuje norweskie podejście z polskim. Zna w końcu te dwa światy doskonale, a to ułatwia poruszanie się pomiędzy nimi.

Na więcej nie ma co liczyć. Jeśli Ola Nordmann nie widzi konieczności kontaktu z nowo poznaną osobą, to ograniczy go do absolutnego minimum, jakie nakazuje dobre wychowanie.

Szczęśliwi jak łosoś to Norwegia w obrazkach. Jest trochę historii, jest współczesność, trochę polityki i trochę gospodarki. Jest o przyrodzie, o codziennym życiu, o norweskiej kuchni i charakterze Norwegów. Jest też o kulturze, szkole, piciu i zabawie. O wszystkim po trochu, co ja uznaję za bardzo duży atut tej książki. Świetnie się to czyta, bo autorka doskonale zna temat w którym się porusza i niezauważalnie przechodzi od jednego zagadnienia do drugiego. Robi to tak płynnie, że w zasadzie trudno przestać czytać. Mam wrażenie, że ta książka przygotowuje do podróży do Norwegii bardziej niż jakikolwiek przewodnik. Bo uczy nas obcowania z ludźmi, których spotkamy na swojej drodze. A zrozumienie zachowania mieszkańców kraju, po którym podróżujemy wydaje się być kluczowym elementem udanego pobytu.

Anna Kurek wiele razy w tekście podkreśla, że jej celem nie było napisanie poważnego kompendium wiedzy na temat Norwegów. Ani kompletnego, bo na to nie wystarczy przecież jedna książka. I bardzo dobrze, bo dzięki temu książka jest bardzo uniwersalna – jeśli nie wiesz nic o Norwegii, dowiesz się wielu rzeczy. Jeśli coś wiesz, ale nigdy tam nie byłeś – dowiesz się kolejnych. A jeśli byłeś tam albo może nawet tam mieszkasz – skonfrontujesz własną wiedzę i doświadczenia, i być może też dowiesz się czegoś nowego. Szczęśliwy jak łosoś porusza właściwie wszystkie tematy, które mogłyby przyjść nam do głowy w związku z Norwegią – i wiele innych, na które nigdy sami byśmy nie wpadli.

Książkę, która mi uświadomiła, że duchowo jestem Norwegiem a nie Australijczykiem muszę nazwać doskonałą!

♦

Za możliwość patronowania takiej fajnej książce dziękuję

♦